من وقتی به این دوره اومدم دنبال یک چیزی یا یک رفتارهایی میگشتم در وجود خودم که باعث این هست که زندگیم اون جوری که میخوام کار نکنه چون به شانس اعتقادی ندارم، بنابراین فکر میکردم اگه بعضی از رفتارام  بهتر بشه و هماهنگ تر باشم با ذات زندگی، بازخوردش توی زندگیم متفاوت میشه و نزدیکتر میشه به اون چیزی که میخوام. بعد از شرکت در دوره ها متوجه شدم که من حضور ندارم توی لحظات زندگیم، توی گذشته گیر نکردم اما همش یا دارم برنامه ریزی میکنم یا تجزیه و تحلیل و خلاصه توی زمان حال حضور ندارم. حضور یکی از مهمترین آگاهی هایی بود که من دریافت کردم و برام خیلی جالب بود چون من قابلیت انجام دادن چند تا کار رو به صورت همزمان دارم و اکثر موارد همه اون ها درست انجام میشه در حالی که اطراف خودم این خصوصیت رو در افراد نمیدیدم و به خودم میبالیدم اما بعد از آگاه شدن به این موضوع تازه متوجه شدم که من توی کارهایی که انجام میدم حضور ندارم و لذتی هم نمیبرم در حالیکه این کارها بیشتر روز من رو شامل میشه بنابراین تقریبا در تمامی لحظات زندگیم حضور نداشتم و این مستقیما با میزان رضایت و آرامش من در زندگی مرتبط بود. هرچی حضورم کمتر بود میزان رضایت و آرامشم هم کمتر بود.
مورد بعدی که درک کردم دیدن حس هام در لحظات مختلف زنذگیم بود. من حس هام رو نمیدیدم و باهاشون نبودم، یه جورایی با مغزم اونم بیشتر سمت چپش که مسئول تجزیه و تحلیل و برنامه ریزی هست زندگی رو بازی میکردم. بنابراین بعد از آگاه شدنم شروع کردم یه جاهایی تصمیمات لحظه ای و بدون تجزیه و تحلیل گرفتن و بیشتر با حس هام بازی کردن. البته هنوز دارم روی این موضوع کار میکنم خیلی وقت ها یادم میره و دوباره توی ذهنم میاد و سعی میکنم حس هام رو ببینم و با اونها زندگی رو بازی کنم، دستاورد این رفتار برام سبکی و آرامش بیشتر بود.
این ها بعضی از دستاورد های شخصی من بود از حضور در این دوره ها، که به من انرژی میده و برای من کار میکنه، منظورم از کار کردن برای من اینه که رفتار کردن به این شکل، آرامش و رضایت بیشتری رو برام به ارمغان میاره و توی این مدل چرخهای زندگی برای من بهتر به گردش میاد و کائنات هم به این چرخیدن کمک میکنه.